معنی صفرا کردن در فرهنگ فارسی عمید

کنایه از تندخویی کردن، خشم گرفتن

معنی صفرا کردن در لغت نامه دهخدا

کنایه از خشم کردن و اعراض نمودن باشد. خشم کردن. (انجمن آرای ناصری) :، حاسد ملعون چرا خرم دل و خندان شود، گر زمانی بخت خواجه تندی و صفرا کند.، منوچهری.، وز راز خدا اگر نه ای آگه، بر حجت دین چرا کنی صفرا.، ناصرخسرو.، مرد را سودای دانش در دل و در سر شود، چونش ننگ و عار نادانی به دل صفرا کند.، ناصرخسرو.، روز و شب تو از شب و روز او، بهتر ز چیست خیره مکن صفرا.، ناصرخسرو.، صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر، پای تو گرفته ست رهی دستش گیر.، ابوالفرج رونی.، سودائیست بخت و نگویم که هر زمان، جرمی نکرده بر من صفرا کند همی.، مسعودسعد.، چو بیمارت کند یزدان طبیبان را کنی حاضر، اگر گویم که سودا می پزی بر من مکن صفرا.، مطرزی.، منم در کام این ایام سکّر، چرا بر من کند بیهوده صفرا؟، جمال الدین عبدالرزاق.، باده با ما کم خوری و طرفه آنک، عربده همواره باما می کنی، ور همی گویند با تو این سخن، خشم می گیری و صفرا می کنی.، فخرالدین هروی.، ز بس که بر من بیچاره چرخ صفراکرد، ز آهن است دلم گر نگشت سودائی.، محمد بن مؤید.، دم مزن خون می خور و صفرا مکن، پشه ای با باد غوغا چون کنی.، عطار.، ای باد برقع برفکن آن روی آتش ناک را، ای دیده گر صفرا کنم آبی بزن این خاک را.، امیرخسرو (از آنندراج).،، استفراغ و قی کردن. (برهان)

معنی صفرا کردن در فرهنگ فارسی معین

کنایه از استفراغ کردن، تندخویی کردن

معنی صفرا کردن - جستجوی لغت در جدول جو

صفرا کردن

فرهنگ فارسی عمید

صفرا کردن

لغت نامه دهخدا

صفرا کردن

فرهنگ لغت هوشیار

صفرا کردن

فرهنگ فارسی معین

صورت کردن

تصویر ساختن، نقاشی کردن، برای مثال هنر باید که صورت می توان کرد / به ایوان ها در از شنگرف و زنگار (سعدی - ۱۵۹)، پنداشتن، تصور کردن، کنایه از چیزی را خلاف واقع نمودن، گزارش دروغ دادن، کنایه از ساختن پیکری شبیه انسان یا چیز دیگر

تصویر ساختن، نقاشی کردن، برای مِثال هنر باید که صورت می توان کرد / به ایوان ها در از شنگرف و زنگار (سعدی - ۱۵۹)، پنداشتن، تصور کردن، کنایه از چیزی را خلاف واقع نمودن، گزارش دروغ دادن، کنایه از ساختن پیکری شبیه انسان یا چیز دیگر

فرهنگ فارسی عمید

فرار کردن

دور شدن ناگهانی و با سرعت زیاد از موضع خطر، دور شدن از دسترس و نظارت کسی،
کنایه از تن ندادن و تسلیم نشدن در برابر کار یا وضعیتی مثلاً فرار از خدمت سربازی

فرهنگ فارسی عمید

صفا کردن

شادی و خوشی کردن، صلح کردن، آشتی کردن، سازش کردن، برای مثال بیار باده و آماده ساز مجلس عیش / که شیخ صومعه با نفس خود صفا کرده ست (عرفی - ۲۱۹)

فرهنگ فارسی عمید

صفا کردن

(خَ دَ زَ دَ)

آشتی کردن. صلح کردن با:
آنکه بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت
بازش آرید خدا را که صفائی بکنیم.
حافظ.
بیار باده و آماده ساز مجلس عیش
که شیخ صومعه با نفس خود صفا کرده ست.
عرفی (از آنندراج).
کاش آن شوخ جفاپیشه وفائی بکند
با من بیدل و آرام صفائی بکند.
امیر لاهیجی (از آنندراج).
باز در خاطر من گذشت که اندک خصومتی بود و زود صفا کردیم. (انیس الطالبین نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف ص 116) ، در تداول صوفیان گناباد نوعی مصافحه است که پنجه های یکدیگر را بهم داخل می کنند و هر یک دست دیگری را می بوسد، درتداول عامه: مردن. فلان کس صفا کرد، مرد

لغت نامه دهخدا

صفر کردن

(خَ دَ / دِ جُ کَدَ)

کنایت از خالی کردن است، چه صفر بمعنی خالی و تهی باشد. (برهان قاطع) (آنندراج) (انجمن آرا) :
صفر کن این برج ز جرم هلال
باز کن این پرده ز مشتی خیال.
نظامی.
رجوع به صفر شود

لغت نامه دهخدا

سفره کردن

سفره ساختن، یا سفره کردن شکم کسی را. پاره کردن شگم او را

فرهنگ لغت هوشیار

نفرت کردن

شمانیدن بیزاری جستن

فرهنگ لغت هوشیار

مطرا کردن

تازه کردن، مصفا کردن: ابر سیاه باز مطراکند بهار هر گه که روی خویش بر اورد کند همی. (منوچهری)، احیا کردن: دبیرستان نهم (کنم) در هیکل روم کنم آیین مطران را مطرا. (خاقانی)

فرهنگ لغت هوشیار

مبرا کردن

پاک کحردن پاکنیدن

فرهنگ لغت هوشیار

فراز کردن

باز کردن (در و مانند آن) گشادن گشودن، بستن (در و مانند آن) مسدود کردن (از اضداد) : حضور مجلس انس است و دوستان جمعند و این یکاد بخوانید و در فراز کنید. (حافظ)، نزدیک کردن، پیش آوردن پیش بردن، بنا کردن

فرهنگ لغت هوشیار

فراخ کردن

گشاده کردن وسیع کردن، بزرگ بودن بنایی یا محوطه ای، باز کردن در گشودن

فرهنگ لغت هوشیار

فرار کردن

گریختن جستن که نتوانی ز بند چرخ رستن ز تقدیری که یزدان کرد جستن (ویس ورامین) گریختن جستن

فرهنگ لغت هوشیار